Autor Wątek: Instalacja Puppy Linux. Jak zainstalować w zależności od możliwości i potrzeb.  (Przeczytany 22735 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline witek_w11

  • Zaawansowany użytkownik
  • ****
  • Wiadomości: 401
    • Zobacz profil
Witam.
Wielość różnych możliwości dokonania łatwej instalacji puppylinuksa stanowi funkcjonalną siłę tej dystrybucji jak również psychologiczną jej słabość. Chodzi o to że nowy użytkownik przy pierwszym kontakcie ginie w mnogości rozwiązań a ponieważ nie napotyka w realu ani na forach chętnych do tego żeby mu te proste rzeczy wytłumaczyli, zniechęca się i skłania do innych systemów operacyjnych, gdzie kwestie instalacyjne wyłożone są w sposób bardziej apodyktyczny. Celem niniejszego wpisu jest konsekwentne omówienie metod instalacji w zależności od tego, czego od systemu oczekujemy.

Puppylinuksa możemy zainstalować na kilka różnych sposobów:
1.Instalacja "live".
2.Instalacja na pendrivie.
3.Instalacja "frugal" na twardym dysku.
4.Instalacja "full" na twardym dysku.

Istnieją jeszcze inne rzadziej wykorzystywane możliwości instalacji np. na zewnętrznym dysku twardym, ale po zapoznaniu się z wzmiankowanymi metodami nie powinno nastręczać większych trudności samodzielne ich wykonanie.
« Ostatnia zmiana: Czerwca 24, 2011, 13:58:57 wysłana przez duo »

Offline witek_w11

  • Zaawansowany użytkownik
  • ****
  • Wiadomości: 401
    • Zobacz profil
1.Instalacja live.

Ta metoda instalacji polecana jest dla osób chcących przetestować puppylinuksa, lub wręcz mających pierwszy raz do czynienia z linuksem. Zaletą tej metody jest jej absolutna prostota oraz to że jeżeli mamy już zainstalowany na twardym dysku jakiś system operacyjny (na przykład windows), nie dokonujemy na nim zbyt dużej ingerencji, nie instalujemy nawet bootloadera. Jedyna zmiana polega na utworzeniu na dysku pliku pupsave, który nie powinien wpłynąć na funkcjonowanie dotychczasowego systemu. Jeżeli akurat nie odpalamy puppylinuksa live, tylko startujemy z twardego dysku, nie odczuwamy żadnej różnicy w stosunku do sytuacji sprzed instalacji.
.
Aby wykonać instalację live, należy odpalić płytę z systemem puppylinux, wcześniej rzecz jasna musimy zadbać o właściwą kolejność bootowania: cdrom musi być zbootowany przed twardym dyskiem. Najpierw pojawia nam się bootloader grub, wtedy po prostu wciskamy enter albo czekamy kilka sekund na podjęcie dalszych czynności. Podczas uruchamiania system (w zależności od wersji) zapyta nas o kilka szczegółów na które odpowiadamy w kolejnych okienkach dialogowych (uwaga: nie dotyczy wersji puppy5.xx, które to systemy uruchamiają się z płyty bez zadawania pytań).
a)Zapytani o mysz wybieramy tą którą mamy (usb albo ps2).
b)Kraj wybieramy Polska (pl).
c)Język rzecz jasna polski (pl). Niestety nie oznacza to że system będzie po polsku, to jest ustawienie klawiatury.
d)Strefa czasowa Warszawa (nawet jeżeli mieszkamy w Wąchocku).
e)Czas lokalny.
f)I teraz najważniejsze: rozdzielczość podajemy jaką mamy w naszym monitorze (np. 1024x768 albo 1600x1200). Za chwilę ponowi pytanie w jakiej rozdzielczości i jakiej palecie kolorów chcemy pracować, wtedy najlepiej potwierdzić poprzedni wybór, np. 1024x768x16.

Wreszcie mamy uruchomiony system i aby dokonać instalacji live należy system... zamknąć. Klikamy w lewym dolnym rogu ikonę menu i wybieramy opcję shutdown (wyłącz) ewentualnie reboot (uruchom ponownie). Podczas zamykania system zapyta nas czy zapisać sesję, dając nam do wyboru trzy opcje.
1.Zapisać na dysku.
2.Zapisać na cd.
3.Nie zapisywać.

I dopiero teraz przystępujemy do instalacji, czyli tworzenia pliku pupsave. Wybieramy opcję pierwszą czyli zapisać na dysku. Od tego momentu instalator zada nam kilka pytań, na które najlepiej odpowiadać wciskając enter. Teraz system będzie tworzył na twardym dysku plik pupsave (trochę to potrwa), który będzie przechowywał nasze ustawienia systemowe i programy które doinstalujemy w przyszłości. Przy każdym ponownym uruchomieniu system będzie sam dostrzegał pupsave, i uruchamiał się z tym co zostało w nim zapisane.
.
Muszę jeszcze wspomnieć o możliwości wykonania pliku pupsave na samej płycie systemowej. Z trzech wcześniej wspomnianych opcji (zapis na dysku, zapis na  cd, nie zapisywać) wybieramy tą drugą czyli zapis na cd. Oczywiście musimy dysponować odpowiednim napędem optycznym a sam system musi być wypalony na płycie wielokrotnego zapisu.
Zachęcam również do zapoznania się z wideotutorialem (niestety nie najlepsza jakość).
http://www.youtube.com/watch?v=mP9h3gclYeg
« Ostatnia zmiana: Czerwca 23, 2011, 12:33:29 wysłana przez witek_w11 »

Offline witek_w11

  • Zaawansowany użytkownik
  • ****
  • Wiadomości: 401
    • Zobacz profil
2.Instalacja na pendrajwie.

Ten rodzaj instalacji zalecany jest dla osób które nie chcą wprowadzać jakichkolwiek zmian na twardym dysku jak również dla osób chcących mieć przy sobie system który mogą z pendraka odpalić na dowolnym komputerze. Oprócz płyty instalacyjnej i komputera potrzebny będzie tutaj pendrive, najlepiej żeby nie było na nim innych danych. Poza tym komputery z których odpalany będzie system powinny mieć opcję bootowania z pendraka (stacjonarniaki sprzed 2002 i lapki sprzed 2006 roku często nie mają takich możliwości). Ponieważ całość instalacji przebiega na pendraku bez ingerencji w twardy dysk, jest to opcja najbezpieczniejsza w sytuacji gdy mamy na twardym dysku zainstalowany inny system (na przykład windows).
.
Wkładamy pendraka do portu usb, płytę instalacyjną puppylinux do cdromu i uruchamiamy komputer. Rzecz jasna musimy wcześniej zadbać żeby cdrom był bootowany przed twardym dyskiem. Najpierw pokaże nam się bootloader, klikamy enter albo czekamy kilka sekund na rozpoczęcie załadowywania systemu. Podczas rozruchu otrzymujemy serię pytań w formie okienek dialogowych. Pytania te potrafią się różnić w zależności od wersji systemu (uwaga: nie dotyczy wersji puppy5.xx, które uruchamiają się z płyty bez zadawania pytań).
a)Pytanie o mysz: odznaczamy taką jaką mamy (usb albo ps2).
b)Kraj (system metryczny, klawiatura) odpowiadamy pl.
c)Strefa czasowa Europa/Warszawa.
d)Zegar lokalny.
e)Serwer xorg (xvesa tylko w przypadku problemów z grafiką).
f)Rozdzielczość: podajemy taką jaką mamy w naszym monitorze (na przykład 1600x1200). Za chwilę pytanie zostanie ponowione z uwzględnieniem palety kolorów. Najlepiej odpowiedzieć jak poprzednio: np. 1600x1200x16.
.
Kiedy system się szczęśliwie uruchomi, pierwsze co robimy to bierzemy do ręki kartkę i zapisujemy jaką nazwę ma pendrak. Jego ikonka powinna się pojawić na pulpicie w dolnym rzędzie ikon razem z ikonkami innych napędów. Zapisujemy nazwę pendraka, na przykład sdb1. Następnie w lewym dolnym rogu szukamy menu. Klikamy menu>system>gparted. Uruchomi nam się program partycjonujący, rozwijamy w prawym górnym rogu listę dostępnych napędów i wybieramy naszego pendraka. Pendrajwy z reguły sformatowane są na fat32 i na takim systemie plików będziemy instalować puppiego, ale wymuszamy zaznaczenie bootowalności pena. Klikamy prawym przyciskiem na pole oznaczające przestrzeń dyskową, otwiera się okienko dialogowe, należy wybrać opcję manage flag, a następnie zaptaszyć opcję boot, pozostałe niech będą odptaszone. Zamykamy gparted. Wchodzimy w menu>setup>puppy universal installer i rozpoczynamy instalację.
.
Okienka dialogowe w puppy universal installer potrafią się trochę różnić. Podaję jak jest w wersji 4.31, ale ewentualne różnice powinny być niewielkie i intuicyjnie zrozumiałe. Wyskakuje pierwsze okienko: zaznaczamy usb flash drive i klikamy ok. Następnie zapyta nas dwukrotnie dla pewności czy chcemy instalować na naszym penie: odpowiadamy raz ok, a potem klikamy mazwę pena (np. sdb1). Następne pytanie dotyczy mbr, wybieramy default, później zaproponuje ewentualny powrót do gparted, wybieramy default. Na koniec absolutnie finalne pytanie czy instalować czy cofnąć instalację. Naciskamy enter. Właściwa instalacja rozpoczyna się od pytania czy usunąć pliki z pena. Jeżeli pendrak jest czysty odpowiedź jest obojętna, co ciekawe enter oznacza nie, natomiast naciśnięcie dowolnego klawisza alfanumerycznego i dopiero potem enter to odpowiedź tak. Za chwilę pytanie czy ładować system do pamięci przy rozruchu. Jeżeli mamy 256mb ram lub więcej zalecana odpowiedź tak (dowolny klawisz i enter) jeżeli mamy pamięci mniej odpowiadamy nie (enter). Jeszcze tylko potwierdzamy zakończenie procesu instalacyjnego (enter) i już mamy zainstalowany system. Ale to jeszcze nie koniec: restartujemy system menu>reboot i podczas zamykania zapyta nas czy zapisać zmiany. Mamy trzy możliwości.
1.Zapisać na dysku.
2.Zapisać na cd.
3.Nie zapisywać.

Wybieramy pierwszą opcję i rozpoczynamy tworzenie pliku pupsave. Właściwie wystarczy że będziemy naciskać ciągle enter ale ostrożnie: w pewnym momencie zapyta nas gdzie utworzyć pupsave: na dysku twardym czy na penie. Musimy rzecz jasna zaznaczyć nazwę pena. Tworzenie pupsavu trochę potrwa, wreszcie przy restarcie zmieniamy kolejność bootowania tak żeby tym razem pendrak był bootowany przed twardym dyskiem. Jeżeli wszystko poszło dobrze, możemy się cieczyć systemem odpalanym z pendraka a wszystkie ustawienia i doinstalowywane programy będą pakowane do pliku pupsave.
.
Muszę tutaj wspomnieć o innej możliwości, mianowicie możemy przy pomocy gparted sformatować pena na linuksowy system plików ext2 lub ext3 (na koniec oczywiście zaznaczając boot w manage flag), i wówczas nie tworzymy na pendraku pliku pupsave. Opcja ma tą zaletę że przy pierwszym uruchomieniu z pendraka zapyta się czy zapisywać zmiany na penie, wówczas odpowiadamy że tak. I od tego momentu nie jesteśmy ograniczeni wielkością pupsave tylko wielkością całego pendraka. Jest to jednak najbardziej przydatne dla zaawansowanych userów, którzy mają już spore zapotrzebowanie na różne programy i chcą mieć dużo miejsca na dane.
.
Zachęcam również do zapoznania się z wideotutorialem.
http://www.youtube.com/watch?v=2nYaw9eYdbc&feature=related
« Ostatnia zmiana: Czerwca 23, 2011, 12:35:44 wysłana przez witek_w11 »

Offline witek_w11

  • Zaawansowany użytkownik
  • ****
  • Wiadomości: 401
    • Zobacz profil
3.Instalacja "frugal" na twardym dysku.

Ten typ instalacji jest wygodny dla osób które chcą mieć system na twardym dysku ale bez konieczności dokonywania podziału przestrzeni dyskowej. Instalację frugal można przeprowadzić na dysku na którym znajduje się już inny system operacyjny, na przykład windows. Również zaawansowani użytkownicy korzystają z frugala, doceniając łatwość konfiguracji, możliwość instalowania plików sfs oraz dokonywania upgrejdu.
.
Wkładamy płytę systemową puppiego do cdromu i uruchamiamy komputer. Musimy rzecz jasna wcześniej zadbać żeby napęd optyczny był zbootowany przed twardym dyskiem. Najpierw pojawia nam się bootloader grub, więc wciskamy enter albo czekamy kilka sekund na dalsze procesy. Teraz następuje seria pytań w postaci okienek dialogowych (uwaga: nie dotyczy puppiego5.xx, które to systemy uruchamiają się live bez zadawania pytań).
a)Mysz podajemy taką jaką mamy (usb albo ps2).
b)Klawiaturę i zestaw mertyczny podajemy pl.
c)Strefa czasowa Europa/Warszawa.
d)Czas lokalny.
e)Serwer graficzny xorg.
f)Rozdzielczośc: podajemy jaką mamy w naszym monitorze, np. 1600x1200. Za chwilę ponowi pytanie z uwzględnieniem głębi kolorów, najlepiej potwierdzić poprzedni wybór, np. 1600x1200x16.
Akurat teraz nie musimy odpowiadać bardzo dokładnie na te pytania, gdyż wkrótec się one powtórzą.
.
Po szczęśliwym odpaleniu systemu szukamy w lewym dolnym rogu menu i klikamy menu>setup>puppy universal installer. Wyskakuje okienko dialogowe, wybieramy internal ide or sata hard drive i klikamy ok. W następnym okienku poprosi nas o wybór twardego dysku (jeżekli mamy w komputerze dwa, musimy wcześniej wiedzieć na którym chcemy przeprowadzić instalację). Po wskazaniu napędu pyta o partycję, wskazujemy właściwą (przykładowo: sda1 albo sda3, również musimy wcześniej wiedzieć). W następny okienku klikamy ok, aż wreszcie pojawia się okno z wyborem typu instalacji (full albo frugal), wybieramy frugal. Przed skopiowaniem plików na dysk zapyta nas jeszcze o kilka szczegółów, najlepiej po prostu klikać ok. Po dokonaniu instalacji pojawia się komunikat z potwierdzeniem oraz plik z propozycjami zmian w bootloaderze, który to bootloader ze chwilę utworzymy. Ten plik warto sobie skopiować na pendraka albo jak ktoś ma chwilę cierpliwości przepisać na kartkę. Pozwoli to podjąć czynności w razie gdyby bootloader nie odpalił.
.
W systemach puppy4.xx w tym miejscu uruchamia się z automatu instalator gruba, natomiast w quirky oraz wary samodzielnie wybieramy bootloader. I teraz ważne: jeżeli dokonaliśmy instalacji na partycji linuksowej (ext2, ext3, ext4) wówczas klikamy
menu>system>grub bootloader config
natomiast jeżeli instalacja miała miejsce na partycji windowsowej (fat32, ntfs) wówczas klikamy
menu>system>grub4dos.
W przypadku programu grub4dos sprawa jest raczej prosta: klikamy kolejne ok. Natomiest jeżeli instalujemy gruba, zapytani o instalację simple czy expert wybieramy simple, w następnym okienku decydując o miejscu zainstalowania gruba wybieramy ostatnią opcję czyli mbr, a dalej klikamy ok.
.
Restartujemy system (menu>shutdown>reboot). Kiedy pojawia się okienko dialogowe z opcjami zapisania sesji live:
1.Zapisać na dysku.
2.Zapisać na cd.
3.Nie zapisywać.
Wybieramy trzecią opcję (nie zapisywać), i czekamy na powtórne uruchomiemie kompa. Przy ponownym uruchomieniu wyciągamy płytę z napędu optycznego. Po odpaleniu bootloadera wybieramy odpowiednią opcję i jeśli wszystko poszło dobrze system nam się uruchamia. Znowu odpowiadamy na serię pytań dotyczących myszy, klawiatury, strefy czasowej, rozdzielcości (tym razem robimy to dokładnie). Po uruchomieniu należy ponownie zrestartować system. Pojawia się okienko z pytaniem czy zapisać sesję, tym razem odpowiadamy tak. Od tego momentu wszystkie zmiany, konfiguracje i zainstalowane programy będą zapisywane na dysku automatycznie.
.
Zachęcam również do zapoznania się z wideotutorialem.
http://www.youtube.com/watch?v=oJHYSvs_jYU
« Ostatnia zmiana: Czerwca 23, 2011, 12:39:17 wysłana przez witek_w11 »


Offline witek_w11

  • Zaawansowany użytkownik
  • ****
  • Wiadomości: 401
    • Zobacz profil
4.Instalacja "full" na twardym dysku.
.
Jest to najbardziej "ingerujący" sposób instalacji, wymaga dokonania podziału twardego dysku. Z reguły poleca się go bardziej zaawansowanym użytkownikom. Pragnę jednak zwrócić uwagę że początkujący mogą śmiało dokonać instalacji full ale raczej pod warunkiem że mają do dyspozycji osobny komputer na którym nie mają żadnych ważnych danych i są zdecydowani je usunąć żeby zrobić miejsce dla linuksa. W dzisiejszych czasach często jest tak że kupujemy nowy komputer a stary wyrzucamy albo odstawiamy do piwnicy. Oczywiście nie namawiam nikogo do zagracania mieszkania, sugeruję jedynie możliwe ewentualności. Poza tym instalacja full jest najlepsza dla osób które chcą "dłubać" w linuksie, którym zależy na poznawaniu tajników systemu. Oczywiście jeżeli mamy zainstalowany inny system na dysku możemy również "wykroić" trochę miejsca dla puppiego ale jest to operacja niebezpieczna dla danych i systemu które juz się na dysku znajdują.
.
Żeby dokonać instalacji full wkładamy płytę instalacyjną do napędu optycznego i uruchamiamy komputer. Musimy rzecz jasna wcześniej zadbać żeby cdrom był bootowany przed twardym dyskiem. Najpierw pojawia się bootloader, więc wciskamy enter albo czekamy kilka sekund na dalsze procesy. Następuje teraz seria pytań w formie okienek dialogowych, mogą się one nieco różnić w zależności od wersji systemu (uwaga, nie dotyczy puppiego5.xx, które to wersje uruchamiają się bez tych pytań).
a)Mysz zaznaczamy taką jaką mamy podłączoną (usb albo ps2).
b)Klawiatura i jednostki podajemy pl.
c)Strefa czasowa Warszawa.
d)Czas lokalny
e)Serwer graficzny xorg.
f)Rozdzielczość podajemy taką jaką mamy w monitorze, np 1600x1200. Za chwilę ponowi to pytanie wzbogacone o paletę kolorów, najlepiej wtedy odpowiedzieć tak samo, np 1600x1200x16.
Tym razem jednak nie musimy bardzo dokładnie odpowiadać, gdyż po dokonaniu instalacji zostaniemy przepytani jeszcze raz.

Kiedy już system szczęśliwie się uruchomi szukamy w lewym dolnym rogu menu i klikamy menu>system>gparted. W ten sposób wchodzimy do programu służącego do podziału i formatowania dysków. W prawym górnym rogu rozwijamy listę dostępnych dysków i wybieramy ten na którym chcemy dokonać instalacji. Eksponowane miejsce zajmuje graficzy schemat naszego twardego dysku i teraz postępujemy nieco inaczej w zależności od tego czy chcemy całkowicie sformatować dysk, czy też zależy nam na częściowym wykrojeniu miejsca dla naszego systemu.
a)Jeżeli chcemy całkowicie usunąć dane, wówczas klikamy prawym przyciskiem, pojawia się okienko dialogowe, wybieramy delete. Jeżeli na dysku mamy więcej partycji i chcemy je pousuwać, czynność powtarzamy. Kiedy już mamy czyste pole, klikamy prawym i tym razem wybieramy opcję new. W następnym okienku rozwijamy system plików i wybieramy linux swap, wielkość partycji ustalamy 2x większy niż nasza pamięć operacyjna, potwierdzamy zamykając okienko. Na schemacie pokaże się nowa partycja, więc teraz klikamy prawym w pozostałą pustą część. Znowu w okienku wybieramy new a w następnym okienku rozwijamy systemy plików i wybieramy ext2 (na starszych komputerach) albo ext3 (na nowszych komputerach). I teraz kwestia wielkości partycji: można wybrać całość i zatwierdzając zamknąć okienko (chociaż są zwolennicy bardziej złożongo podziału dysku, proponuję na początek operować pojedyńczą partycją systemową). W pasku narzędziowym klikamy opcję apply, zatwierdzając zmiany. Na koniec jeszcze raz klikamy prawym w nowo utworzoną partycję systemową, wybieramy manage flag i zaptaszamy opcję boot, pozostałe zostawiamy odptaszone.
b)Jeżeli chcemy wykroić miejsce pod instalkę nie niszcząc w miarę możliwości dotychczasowego systemu, klikamy prawym i w okienku wybieramy resize. I teraz uwaga: pomniejszamy z prawej strony. Jakakolwiek zmiana na lewej stronie oznacza utratę danych i zniszczenie wcześniej zainstalowanego systemu. Zatwierdzamy okienko dialogowe, a dalej postępujemy jak w punkcie a), czyli na wygospodarowanej przestrzeni tworzymy swap i partycję systemową.
.
Kiedy już mamy przygotowany dysk możemy przystąpić do właściwego procesu instalacji. Klikamy menu>setup>puppy universal installer. W pierwszym okienku dialogowym wybieramy internal ide or sata drive i klikamy ok. W mastępnych dwóch okienkach wybieramy kolejno dysk i partycję. Wreszcie dochodzimy do momentu w którym zapyta o typ instalacji: full czy frugal, odpowiadamy full. Teraz następuje kopiowanie plików na dysk. Po zakończeniu procesu klikamy menu>system>grub celem zainstalowania bootloadera (w starszych wersjach puppiego instalator gruba odpala się z automatu). Zapytani o rodzaj instalacji (simple czy ekspert) odpowiadamy simple jeżeli to będzie nasz jedyny system operacyjny na dysku, a ekspert jeżeli wspóldzielimy z innym systemem. W następnym okienku wybieramy miejsce do zainstalowania gruba: z trzech opcji (partycja, dyskietka, mbr) wybieramy ostatnią mbr. Następnie w opcji simple klikamy kolejme ok, natomiast w ekspert pokazują nam się 4 opcje: klikamy pierwszą (gorną) i kilka razy klikamy ok, to samo z drugą opcję. W trzeciej musimy samodzielnie wpisać gdzie mamy wspóldzielony system operacyjny, wreszcie klikamy czwartą opcję co skutkuje instalacją gruba.
.
Ponieważ mamy już zainstalowany system i bootloader, pozostaje kliknąć menu>shutdown>reboot celem zrestartowania komputera. Podczas zamykania zapyta się w pewnym momencie czy zapisać sesje dając do wyboru 3 opcje:
1.Zapisać na dysku.
2.Zapisać na cd.
3.Nie zapisywać.
Wybieramy trzecią opcję (nie zapisywać). Przy ponownym uruchomieniu wyjmujemy płytę systemową z cdromu. Pokazuje nam się grub, wybieramy odpowiednią opcję i startujemy system. Jeszcze tylko przyjdzie nam ponownie odpowiedzieć na pytania o mysz, klawiaturę, strefę czasową, rozdzielczość (tym razem odpowiadamy bardziej wnikliwie), i juz możemy się cieszyć systemem zainstalowanym full.